എന്റെ വീട് പാലക്കാട് എന്ന സ്ഥലത്ത് ചിറ്റര് ഗ്രാമത്തില് ആണു. വളരെ മനോഹരമായ ഒരു ഗ്രാമം. വീട്ടിൽ അച്ഛന്, അമ്മ, മൂത്ത സഹോദരി അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നാലു പേര്. അച്ഛന് പെയിന്റിംഗ് ആയിരുന്നു ജോലി. അഞ്ചു വർഷം മുൻപ് മരിച്ചു, പേര് ചന്ദ്രൻപിള്ള. ചേച്ചി. സുനിത കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഭർത്താവിന്റെ(മാധവൻ) കൂടെ പുനത്തിൽ അമ്മയുടെ പേര് ലക്ഷ്മി. അച്ഛൻ അമ്മയെ കുഞ്ഞുലക്ഷ്മി എന്നാണ് വിളിക്കാറ്. ഇനി ഞാൻ രാജൻ.അച്ഛന്റെ അതേ രൂപം ആണെന്നാ അമ്മ പറയുന്നെ. അച്ഛന്റെ തൊഴിൽതന്നെ ചെയ്യുന്നു. അച്ഛന്റെ മരണ ശേഷം ആണു ഞാൻ ജോലിക്കു പോകാൻ തുടങ്ങിയത്. അതിനാൽ പഠിത്തം മുടങ്ങി.കാരണം ചേച്ചിയെ കല്യാണം കഴിച്ചു വിടണമായിരുന്നു. അതിനാൽ അമ്മക്ക് എന്നോട് എപ്പോഴും ഒരു സഹതാപം ആണു. വീട്ടുഭാരം ചുമലിൽ ഏറ്റ കാരണം എന്റെ പഠിത്തം മുടങ്ങി. പക്ഷെ ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാറില്ല. എല്ലാം ജീവിതം. അനുഭവിച്ചു തീർക്കുക തന്നെ. അങ്ങനെ വീട്ടിൽ ഞങ്ങള് തനിച്ചായി.നേരത്തെ അമ്മയും ജോലിക്കു പോയിരുന്നു. പിന്നീട് ഞാൻ പറഞ്ഞു അതു നിർത്തിച്ചു. അച്ഛന്റെ മരണ ശേഷം അമ്മ വല്ലാതെ മാറിയിരുന്നു. പഴയ പ്രസരിപ്പ് ഒന്നും കാണാനില്ല.വയസ്സ് നാൽപ്പത്തെട്ടു കഴിഞ്ഞു. അമ്മ വളര ശാന്ത സ്വഭാവക്കാരി ആയിരുന്നു.ഒരു ഉത്തമ കുടുംബിനി. ഒരിക്കലും ഒന്നിനും പരിഭവം പറയുകയില്ല.ശാലീനമായ സൌന്ദരിയം മിതമായ വേഷവിധാനം പുറത്തു പോകുമ്പോൾ മുണ്ടും നേരിയതും ആണു വേഷം.വീട്ടിൽ കൈലിയും ബ്ലൌസും. ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞു. അമ്മ എന്താ എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചു ഇരിക്കുന്നത്.