Search Results

പതിവുപോലെ രാവിലെ 4 മണിക്കുണ്ണർന്നതാ. പഠിക്കാനുള്ള ദിവസ്സങ്ങളിൽ 4 മണിക്കുണരാൻ എന്താ ഒരു പാട്. ഇന്നിപ്പൊ 4 മണികഴിഞ്ഞപ്പൊ ഉറക്കവും വന്നില്ല. അതല്ലെങ്കിലും അങ്ങനെയാണല്ലൊ? ഒരു മണിവരെയെങ്കിലും നന്നായി, സുഖായി ഉറങ്ങണം എന്നു കരുതിയാൽ പിന്നെ അന്ന് ഒരു ഉറക്കവും ഇല്ല. എന്തായാലും കിടക്കയിൽ നിന്ന് എണീക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല. മാത്രവുമല്ല, 4 മണിക്കെ ജെട്ടിക്കുള്ളിൽ കൊച്ചുകള്ളൻ പെരക്കം വെക്കാൻ തുടങ്ങിയതാ. കഴിഞ്ഞ മൂന്നുനാലു മാസവും ‘വേണ്ടാത്ത ചിന്തകളൊന്നു’ കടന്നുവരാതെ നല്ല കൂട്ടിയായി പഠിക്കെല്ലായിരുന്നൊ? എന്നാലും കൂടെ പഠിക്കുന്ന ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ മുഴുത്ത മൂലകളും സരിഗമ പാടുന്ന ചന്തികളും ഇട്ക്കിടയ്ക്ക് അനുവാദം ചോദിക്കാതെത്തന്നെ മനസ്സിനകത്തേക്ക് കടന്നുവരും. ആ സമയം അമ്മയുടെ സുഗ്രീവാജ്ഞ വരും. എന്താ ഗോപു, ശബ്ദം പുറഞ്ഞു കേൾക്കുന്നില്ലല്ലെ, ദിവാ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നൊ നിയ്യ. അച്ഛൻ കുവൈറ്റിൽ കിടന്ന് രാപ്പുകൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നത് മോനെ ഒരു ഡോക്ടറായി കാണാനുള്ള കൊതികൊണ്ടാ…’ ഉടനെ മനസ്സിനെ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും വാരിയെടുത്ത് കൂട്ടിലടച്ച് കൊളുത്തിടും.

ഈ കഥയുടെ ആദ്യ ഭാഗം എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമായെന്ന്‌ വിശ്വസിക്കുന്നു. അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിച്ച എല്ലാവർക്കും നന്ദിയുണ്ട്. കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗത്തിലേക്ക് വരാം.